مواد اولیه مغز احساس کردن است. تفکر، مواد ثانویه آن محسوب می‌شود. اولین واکنش ما -بخش سریع و ناخودآگاه مغز- ، برای احساس و پیش بینی بهینه سازی شده است. روانشناس‌ها این را در دو قالب تقابل، سیستم ۱ (احساسات و قضاوت‌های سریع) و سیستم ۲ (تحلیل منطقی) توضیح می‌دهند.
(سیستم ۱)، احساس در ابتدا می‌آید و (سیستم ۲)، منطق صرفاً بعدها مداخله خواهد کرد.
وقتی این دو هم راستا می‌شوند پاسخ خوبی خواهید گرفت، اما وقتی این اتفاق نمی‌افتد، نتایج غیرمنطقی و تفکرات احساسی حاصل خواهند شد.
احساسات رفتار را هدایت می‌کنند. هر تصمیم تا حدودی با احساسات همراه است. هر قدر هم دلایل تان برای اقدام کردن منطقی باشد، تنها زمانی برای اقدام متقاعد می‌شوید که نسبت به آن احساس داشته باشید. در واقع افرادی که مراکز احساسی مغزشان دچار آسیب شده، می‌توانند دلایل زیادی را برای اقدام کردن برشمارند، اما کماکان اقدام نمی‌کنند زیرا احساساتی ندارند که بخواهد آنها را هدایت کند. به همین دلیل تمایل، پیش نیاز واکنش است. احساسات اول می‌آیند و سپس رفتار از پی آنها می‌آید.

برگرفته از کتاب عادت های اتمی